Gestorven op 10 maart 1752 in Antwerpen en begraven op Cathedraal kerkhof Antwerpen op 12 maart 1752. Woonachtig in de Keizerstraat , Antwerpen. Volgde dezelfde carriere als zijn vader Laurentius Gillis. Broers: Josephus Gillis, Hermanus Gillis, Judocus Gillis, Maakte beeldhouwwerk samen met zijn broer Joseph voor het Paleis op de Meir, in Antwerpen: Meester beeldhouwer J.B. Gillis werkte aan twee kindergroepjes van Bentheimer steen.
Maakte ook beeldhouwwerk voor verscheidene kerken oa. Sint-Pieterskerk in Gent... UIT: STOPPERING VAN DE BAROKKE KERK VAN SINT-PIETERS TE GENT door Architect-Or. R. A. C. van DRIESSCHE:
Voor het eerst duikt in 1744 de naam van J.B. Gillis op, wanneer hij bij contract van 10 november beloofde te maken : 1. het groot Christusbeeld uit twee blokken ; 2. een H. Petrus; 3. een H. Paulus; 4. twee heelden : de ,Hoop" en de ,Liefde" in lindenhout uit te voeren en te plaatsen voor de kapel van Schreyboom. De eerste drie beelden in witte Bentheimersteen met en respectievelijk + 2,50 m en 2,00 m. Vijf jaar later zou J.B. Gillis de beelden maken van de ,Vier Kardinale Deugden", die in het koor van de kerk staan, samen met vier apostelbeelden in de voorkerk 8 • Ret Christusbeeld (afb. 4), met lichtjes naar rechts gebogen hoofd, ademt rust en majesteit. Bij de H.H. Petrus (afb. 5) en Paulus (afb. 6) werden de karakters sterk beklemtoond. J.B. Gillis vervaardigde, zoals we reeds weten, de marmeren beelden van de ,Vier Kardinale Deugden" staande in de koorsluiting. Hiervan dienden vooraf modellen te worden gemaakt, wat tevens bet geval is geweest voor de sculpturen van de westgevel. J. Cocx werkte naar een schilderij toen bij in 1651 bet O.L.Vrouw altaar oprichtte. Justitia (afb. 7) vertoont geen inscriptie, wijl Prudentia (afb. 8) is getekend: ,1751 J.B. Gillis F. antipae". Dit beeld is een weinig achterwaarts gebogen, zodat men bet karakteristiek gotisch ,dehanchement" verkrijgt. Fortitudo ( afb. 9) is gratievol gekleed in doorzichtige fijne draperieen, die de buitengewone elegantie van bet lichaam beklemtonen. Dit beeld herinnert onwillekeurig aan de delikate werken van de Parijzenaar Jean Goujon. Temperantia (afb. 10) is innig met bet voorgaande verwant. De beelden van Sterkte en Matigheid zijn de mooiste van deze stijlvolle groep 9 • Deze vier beelden, waarvan de structuur onderling sterk verschilt, geven ons een verre naklank van de verfijnde F ranse smaak van de renaissance. De lichamen zijn zeer soepel voorgesteld en de draperingen vol harmonie. De modellering van de gezichten en de fijnheid van de ledematen wijzen op een meester aan wie geen enkel geheim van deze kunst vreemd bleef. De beelden van Christus, St.-Paulus en de Vier Kardinale Deugden zijn stellig bet werk van J.B. Gillis. Ze onderscheiden zich door de manier waarop de draperingen zijn behandeld en de zeer elegante opstelling van de personnages. Daarenboven laat de bewerking van de haarlokken en de kalme ietwat droefgeestige gelaatsuitdrukking geen twijfel bestaan, vooral wanneer men ze vergelijkt met de overige beelden. Stijlcritisch menen wij dan ook volgende beelden aan Gillis te mogen toeschrijven : Johannes, Mattheus, Simon, Judas-Taddeus, Bartholomeus, Jacob-Minor en Ambrosius (afb. 11-17). Laatst genoemd beeld toont in de houding, zowel als in de manier waarop de rijk versierde mantel is behandeld, veel verwantschap met "Justitia". Hetzelfde plooienspel in bet kleed, ook de wijze waarop de mantel over bet linkerbeen hangt, klopt volkomen, de gelaatsuitdrukking is identisch met die van de H. Petrus. Drie beelden waarin we een zekere invloed van Gillis menen te bespeuren, vooral in de plooienbehandeling, zijn deze van Philippus, Andreas en Thomas Augustinus (afb. 22) daarentegen herinnert in niets aan voorgaand werk. Jacobus-Major (afb. 23) gelijkt in houding en drapering enigszins op ,Prudentid'. Hieronimus ( afb. 24) is theatraal voorgesteld. Naar de draperingen te oordelen zou men geneigd zijn, ook dit beeld aan Gillis toe te schrijven. De pathetische houding laat dit echter niet toe, temeer daar een stijlvergelijking met het St.-Pietersmedaillon van de sacristijdeur (afb. 25) in 1739 door L. van Helderbergh uitgevoerd in diens voordeel pleit. In contradictie met de opvattingen van de tijd waarin ze ontstonden, vormden de nisbeelden een aanvullend element van een decoratief geheel. Op archivalische en stijlcritische gronden komen drie meesters in aanmerking voor de uitvoering van dit puik ensemble nl. : Pieter de Sutter voor de ·koepelbeelden, J.B. Gillis en Livinus van Helderbergh respectievelijk voor het Christusbeeld, de Kardinale Deugden, de Kerkleraren en de Apostelbeelden.